verstommen

{{verstommen}}{{/term}}

I 〈onovergankelijk werkwoord〉

1 [stom worden] devenir muet(te)

♦voorbeelden:

1   plotseling verstomde hij • il se tut

¶   het gesprek verstomde bij mijn aankomst • la conversation s'interrompit à mon arrivée

II 〈overgankelijk werkwoord〉

1 [doen zwijgen] rendremuet

♦voorbeelden:

1   die woorden schenen hem te verstommen • il semblait abasourdi par ce qu'il entendait

Deens-Russisch woordenboek. 2015.